به بهانه تبلیغ این محصول تک‌ماکارون فرصتی شد چند خطی درباره دقت در اسم‌گذاری برند بنویسم. البته روی عرضم با تک ماکارون نیست؛ که حتما برای این نوع اسم‌گذاری دلیل ویژه‌ای داشتند (احتمالا دلیلی از این جنس که برند تک ماکارون به قدر کافی شناخته شده است و سوار شدن روی این برند بهتر از بنا کردن یک برند جدید برای این طبقه محصول و یا تغییر برند تک‌ماکارون به برند دیگری‌ست).
با این حال احتمالا با بنده هم نظرید که به هرحال یک جای کار می‌لنگد و کاش بشود در اسم‌گذاری برندها دقت بیشتری صورت داد.
برای انتخاب نام برند هم استراتژی های مختلفی وجود داره که در صورت علاقه، پیشنهاد می‌کنم در گوگل مختصر سرچی کنید.
اصل عرضم این که؛
در انتخاب نام برند بد نیست اگر علاوه بر محدودیت‌ها و مسائل قانونی، به تعمیم‌پذیری نام، قابلیت تلفظ راحت، کم‌سیلاب بودن اسم، عدم امکان تلفظ اشتباه از سوی افراد مختلف، تناسب با صنعت و حوزه فعالیت محصول، تناسب با بازارهای صادراتی (سهولت در تلفظ، فاقد معنا و بار معنایی نامناسب)، زیبایی نوشتاری فارسی و لاتین و موارد دیگری از این دست هم توجه کنیم.
به هر حال اسم برند، اسم فرزند آدم نیست که الی‌الابد به یک موجودیت اشاره کند؛ اسمی‌ست که ممکن است برای چند محصول استفاده شود؛ به عنوان پیش‌وند یا پس‌وند اسامی چند محصول به کار گرفته شود، ممکن است تحت شرایطی تصمیم گرفته شود همه محصولات با یک اسم نامیده شوند و این اسم باید به همه بیاید و تناسب داشته باشد، همینطور ممکن است در آینده محصولی به مجموعه اضافه شود و لازم باشد اسم جدیدی متناسب با اسامی محصولات قبلی برایش درنظر گرفته شود. خلاصه‌اش این که در انتخاب نام برند لااقل به اندازه انتخاب نام فرزندمان حساس باشیم ؛)
